១) ប្រវត្តិសង្ខេបរបស់អង្គការ OPEC
អង្គការនៃបណ្ដាប្រទេសនាំចេញប្រេងដែលហៅកាត់ថា OPEC គឺជាអង្គការអន្តររដ្ឋាភិបាលអចិន្ត្រៃយ៍មួយដែលបានបង្កើតឡើងនៅឯសន្និសីទបង់ក្លាដេសនៅថ្ងៃទី១០ ដល់ទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៦០មានប្រទេស អ៊ីរ៉ង់ អ៊ីរ៉ាក់ គុយវ៉ែត អារ៉ាប៊ីសាអ៊ូឌីត និងវេណេហ្ស៊ុយអេឡាចូលរួមនាពេលនោះ។
គោលបំណងរបស់អង្គការនេះ គឺចង់ធ្វើការសម្រួល និងបង្រួបបង្រួមគោលនយោបាយប្រេងនៅក្នុងចំណោមប្រទេសជាសមាជិកដើម្បីធានាតម្លៃត្រឹមត្រូវ និងស្ថិតស្ថិរចំពោះប្រទេសផលិតប្រេង ការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងមានប្រសិទ្ធភាព ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់សេដ្ឋកិច្ច និងធានាការផ្គត់ផ្គង់ជាប្រចាំដល់បណ្ដាប្រទេសប្រើប្រេង និងផ្ដល់ផលចំណេញដោយត្រឹមត្រូវដល់ប្រទេសដែលវិនិយោគនៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ។
តួនាទីសំខាន់ៗ របស់អង្គការនេះក្នុងសេដ្ឋកិច្ចសកលគឺ៖ ស្ថិរភាពទីផ្សារប្រេង ធានាបានការផ្គត់ផ្គង់នាពេលអនាគត ជួយទប់ស្កាត់បញ្ហាបរិស្ថាន និងជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងប្រទេសជាសមាជិក។
ក) សមិទ្ធផលសំខាន់ៗនៅក្នុងអង្គការនេះ៖
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០
-គ្រប់គ្រងទីផ្សារដោយក្រុមហ៊ុនពហុជាតិ «SevenSisters»
-បង្កើតការិយាល័យនៅក្រុងហ្សឺណែវ និងក្រុងវីយែនឆ្នាំ១៩៦៥
-ប្រកាសសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពីគោលការណ៍របស់ខ្លួននៅក្នុងប្រទេសជាសមាជិកឆ្នាំ១៩៦៨
-បង្កើនសមាជិកភាពឱ្យបាន ១០ប្រទេសនៅឆ្នាំ១៩៦៩
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០
-បង្កើនឥទ្ធិពលជាអន្តរជាតិ
-តម្លៃប្រេងឡើងខ្លាំងដោយសារតម្លៃប្រេងរបស់អារ៉ាបនៅឆ្នាំ១៩៧៣កើនឡើង
-ការផ្ទុះឡើងបដិវត្តន៍នៅអ៊ីរ៉ង់ឆ្នាំ១៩៧៩
-ពង្រីកអាណត្តិជាមួយកិច្ចប្រជុំកំពូលប្រមុខរដ្ឋ និងរដ្ឋាភិបាលនៅឆ្នាំ១៩៧៥
-ការបង្កើតមូលនិធិ OPEC សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍអន្តរជាតិនៅឆ្នាំ១៩៧៦
-សមាជិកភាពកើនដល់ ១៣ប្រទេសនៅឆ្នាំ១៩៧៥
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០
-តម្លៃប្រេងធ្លាប់ចុះនៅឆ្នាំ១៩៨៦
-ការចែករំលែកផលចាប់ផ្ដើមកើនឡើង
-ការរីកចម្រើនខ្លាំង
-ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០
-តម្លៃប្រេងធ្លាក់ចុះជាងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០និងឆ្នាំ១៩៨០
-ផលប៉ះពាល់ទីផ្សារនៅមជ្ឈិមបូព៌ាធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំ១៩៩០ ដល់១៩៩១
-ការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍
-ស្វែងរកភាពត្រឹមត្រូវ តុល្យភាព និងភាពប្រាកដនិយម
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ២០០០
-ពង្រឹងនិងធ្វើឲ្យតម្លៃប្រេងឆៅមានស្ថិរភាពនៅដើមឆ្នាំនៃទសវត្សរ៍នេះ
-ការធ្វើសមាហរណកម្មកម្មកម្លាំងទីផ្សារ ការប៉ាន់ប្រមាណ និងកត្តាផ្សេងៗទៀតនៅឆ្នាំ២០០៤
-តម្លៃប្រេងកើនឡើងខ្លាំងនៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០០៨
-ការមានឥទ្ធិពលកើនឡើងក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច
-ការធ្វើឲ្យមានស្ថិរភាពទីផ្សារថាមពល និងការអភិវឌ្ឍ និងបរិយាកាសជានិរន្តរភាពនៅឆ្នាំ២០០០និង២០០៧
-បង្កើតយុទ្ធសាស្ត្ររយៈពេលវែងនៅឆ្នាំ២០០៥។
ខ) ការផលិតប្រេងរបស់អង្គការ OPEC នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣
ប្រទេសជាសមាជិកអង្គការ OPEC ដែលផលិតប្រេងច្រើនបំផុតក្នុងពិភពលោកមានដូចខាងក្រោមនេះ៖
១) អ៊ីរ៉ង់៖ មុនពេលទទួលទណ្ឌកម្ម ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងបានប្រហែល ៤,២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ ក្រោយពីត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មហើយគេរំពឹងថា អ៊ីរ៉ង់ប្រហែលជាផលិតបានតិចជាង ១លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ អ៊ីរ៉ង់មានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ បានចំនួន ២,៦៨លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
២ អារ៉ាប៊ីសាអ៊ូឌីត៖ ប្រទេសនេះមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ១២,៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ផលិតបានចំនួន ៩,៧៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៣) អារ៉ាប់រួម៖ ប្រទេសនេះទំនងជាអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ គិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសនេះផលិតបាន២,៧៦លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៤) គុយវ៉ែត៖ ប្រទេសនេះទំនងជាផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ គិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសនេះអាចផលិតបាន ២,៧៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៥) អ៊ីរ៉ាក់៖ មានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ៣,៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃកាលពីឆ្នាំ១៩៧៩។ ហើយសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅរបស់ប្រទេសនេះទំនងជាបាន ៣,១លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃនៅពេលបច្ចុប្បន្ន។ ការផលិតថ្មីៗនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ២,៩៧លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៦) កាតារ ៖ ការផលិតប្រេងឆៅរបស់ប្រទេសកាតារតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៤ ទំនងជាកើនឡើងពាក់កណ្ដាល។ ប្រទេសអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ០,៧៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតគិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ០,៧៣លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៧) លីប៊ី៖ ផលប៉ះពាល់នៃរដូវត្រជាក់ និងសង្គ្រាមស៊ីវិលបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផលិតកម្មប្រេងនៅប្រទេសនេះ។ លីប៊ីអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ១,៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការគិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ១,១២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៨) អាល់ហ្សេរី៖ អាចផលិតប្រេងឆៅបាន ១,២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ២,៧៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៩) នីហ្សេរីយ៉ា៖ ប្រទេសនេះទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ២,២៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ១,៩៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១០) អង់កូឡា៖ ប្រទេសនេះទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ១,៨៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ១,៧លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១១) វេណេហ្ស៊ុយអេឡា៖ ទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៦លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ២,៤៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១២) ប្រទេសអេក្វាទ័រ៖ អាចផលិតប្រេងឆៅបាន ០,៥៣លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលាឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ០,៥២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
អង្គការ OPEC បានបង្ហាញថា ផលិតកម្មប្រេងមានការកើនឡើងប្រហែលជា ៣៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃចាប់តាំងពី២០០៥ មក ទោះជាតម្លៃប្រេងបានឡើងថ្លៃខ្ពស់ជាយូរក៏ដោយ៕
អង្គការនៃបណ្ដាប្រទេសនាំចេញប្រេងដែលហៅកាត់ថា OPEC គឺជាអង្គការអន្តររដ្ឋាភិបាលអចិន្ត្រៃយ៍មួយដែលបានបង្កើតឡើងនៅឯសន្និសីទបង់ក្លាដេសនៅថ្ងៃទី១០ ដល់ទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៦០មានប្រទេស អ៊ីរ៉ង់ អ៊ីរ៉ាក់ គុយវ៉ែត អារ៉ាប៊ីសាអ៊ូឌីត និងវេណេហ្ស៊ុយអេឡាចូលរួមនាពេលនោះ។
គោលបំណងរបស់អង្គការនេះ គឺចង់ធ្វើការសម្រួល និងបង្រួបបង្រួមគោលនយោបាយប្រេងនៅក្នុងចំណោមប្រទេសជាសមាជិកដើម្បីធានាតម្លៃត្រឹមត្រូវ និងស្ថិតស្ថិរចំពោះប្រទេសផលិតប្រេង ការផ្គត់ផ្គង់ប្រេងមានប្រសិទ្ធភាព ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់សេដ្ឋកិច្ច និងធានាការផ្គត់ផ្គង់ជាប្រចាំដល់បណ្ដាប្រទេសប្រើប្រេង និងផ្ដល់ផលចំណេញដោយត្រឹមត្រូវដល់ប្រទេសដែលវិនិយោគនៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ។
តួនាទីសំខាន់ៗ របស់អង្គការនេះក្នុងសេដ្ឋកិច្ចសកលគឺ៖ ស្ថិរភាពទីផ្សារប្រេង ធានាបានការផ្គត់ផ្គង់នាពេលអនាគត ជួយទប់ស្កាត់បញ្ហាបរិស្ថាន និងជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងប្រទេសជាសមាជិក។
ក) សមិទ្ធផលសំខាន់ៗនៅក្នុងអង្គការនេះ៖
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០
-គ្រប់គ្រងទីផ្សារដោយក្រុមហ៊ុនពហុជាតិ «SevenSisters»
-បង្កើតការិយាល័យនៅក្រុងហ្សឺណែវ និងក្រុងវីយែនឆ្នាំ១៩៦៥
-ប្រកាសសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ពីគោលការណ៍របស់ខ្លួននៅក្នុងប្រទេសជាសមាជិកឆ្នាំ១៩៦៨
-បង្កើនសមាជិកភាពឱ្យបាន ១០ប្រទេសនៅឆ្នាំ១៩៦៩
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០
-បង្កើនឥទ្ធិពលជាអន្តរជាតិ
-តម្លៃប្រេងឡើងខ្លាំងដោយសារតម្លៃប្រេងរបស់អារ៉ាបនៅឆ្នាំ១៩៧៣កើនឡើង
-ការផ្ទុះឡើងបដិវត្តន៍នៅអ៊ីរ៉ង់ឆ្នាំ១៩៧៩
-ពង្រីកអាណត្តិជាមួយកិច្ចប្រជុំកំពូលប្រមុខរដ្ឋ និងរដ្ឋាភិបាលនៅឆ្នាំ១៩៧៥
-ការបង្កើតមូលនិធិ OPEC សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍអន្តរជាតិនៅឆ្នាំ១៩៧៦
-សមាជិកភាពកើនដល់ ១៣ប្រទេសនៅឆ្នាំ១៩៧៥
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០
-តម្លៃប្រេងធ្លាប់ចុះនៅឆ្នាំ១៩៨៦
-ការចែករំលែកផលចាប់ផ្ដើមកើនឡើង
-ការរីកចម្រើនខ្លាំង
-ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០
-តម្លៃប្រេងធ្លាក់ចុះជាងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០និងឆ្នាំ១៩៨០
-ផលប៉ះពាល់ទីផ្សារនៅមជ្ឈិមបូព៌ាធ្លាក់ចុះនៅឆ្នាំ១៩៩០ ដល់១៩៩១
-ការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍
-ស្វែងរកភាពត្រឹមត្រូវ តុល្យភាព និងភាពប្រាកដនិយម
ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ២០០០
-ពង្រឹងនិងធ្វើឲ្យតម្លៃប្រេងឆៅមានស្ថិរភាពនៅដើមឆ្នាំនៃទសវត្សរ៍នេះ
-ការធ្វើសមាហរណកម្មកម្មកម្លាំងទីផ្សារ ការប៉ាន់ប្រមាណ និងកត្តាផ្សេងៗទៀតនៅឆ្នាំ២០០៤
-តម្លៃប្រេងកើនឡើងខ្លាំងនៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០០៨
-ការមានឥទ្ធិពលកើនឡើងក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច
-ការធ្វើឲ្យមានស្ថិរភាពទីផ្សារថាមពល និងការអភិវឌ្ឍ និងបរិយាកាសជានិរន្តរភាពនៅឆ្នាំ២០០០និង២០០៧
-បង្កើតយុទ្ធសាស្ត្ររយៈពេលវែងនៅឆ្នាំ២០០៥។
ខ) ការផលិតប្រេងរបស់អង្គការ OPEC នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣
ប្រទេសជាសមាជិកអង្គការ OPEC ដែលផលិតប្រេងច្រើនបំផុតក្នុងពិភពលោកមានដូចខាងក្រោមនេះ៖
១) អ៊ីរ៉ង់៖ មុនពេលទទួលទណ្ឌកម្ម ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងបានប្រហែល ៤,២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ ក្រោយពីត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មហើយគេរំពឹងថា អ៊ីរ៉ង់ប្រហែលជាផលិតបានតិចជាង ១លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ អ៊ីរ៉ង់មានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ បានចំនួន ២,៦៨លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
២ អារ៉ាប៊ីសាអ៊ូឌីត៖ ប្រទេសនេះមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ១២,៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ កាលពីខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ផលិតបានចំនួន ៩,៧៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៣) អារ៉ាប់រួម៖ ប្រទេសនេះទំនងជាអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ គិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសនេះផលិតបាន២,៧៦លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៤) គុយវ៉ែត៖ ប្រទេសនេះទំនងជាផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។ គិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ ប្រទេសនេះអាចផលិតបាន ២,៧៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៥) អ៊ីរ៉ាក់៖ មានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ៣,៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃកាលពីឆ្នាំ១៩៧៩។ ហើយសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅរបស់ប្រទេសនេះទំនងជាបាន ៣,១លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃនៅពេលបច្ចុប្បន្ន។ ការផលិតថ្មីៗនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ២,៩៧លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៦) កាតារ ៖ ការផលិតប្រេងឆៅរបស់ប្រទេសកាតារតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៤ ទំនងជាកើនឡើងពាក់កណ្ដាល។ ប្រទេសអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ០,៧៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតគិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ០,៧៣លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៧) លីប៊ី៖ ផលប៉ះពាល់នៃរដូវត្រជាក់ និងសង្គ្រាមស៊ីវិលបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ផលិតកម្មប្រេងនៅប្រទេសនេះ។ លីប៊ីអាចផលិតប្រេងឆៅបាន ១,៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការគិតត្រឹមខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ១,១២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៨) អាល់ហ្សេរី៖ អាចផលិតប្រេងឆៅបាន ១,២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ២,៧៤លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
៩) នីហ្សេរីយ៉ា៖ ប្រទេសនេះទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ២,២៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ១,៩៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១០) អង់កូឡា៖ ប្រទេសនេះទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ១,៨៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣គឺបានចំនួន ១,៧លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១១) វេណេហ្ស៊ុយអេឡា៖ ទំនងជាមានសមត្ថភាពផលិតប្រេងឆៅបាន ២,៦លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលា ឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ២,៤៩លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
១២) ប្រទេសអេក្វាទ័រ៖ អាចផលិតប្រេងឆៅបាន ០,៥៣លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការផលិតនៅខែតុលាឆ្នាំ២០១៣ គឺបានចំនួន ០,៥២លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃ។
អង្គការ OPEC បានបង្ហាញថា ផលិតកម្មប្រេងមានការកើនឡើងប្រហែលជា ៣៥លានបារ៉ែលក្នុងមួយថ្ងៃចាប់តាំងពី២០០៥ មក ទោះជាតម្លៃប្រេងបានឡើងថ្លៃខ្ពស់ជាយូរក៏ដោយ៕
No comments:
Post a Comment