Friday, December 18, 2015
តើបុរសខ្លាំងលេខ ៥ ពិភពលោក Xi Jinping មានប្រវត្តិនិងបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន
Friday, October 16, 2015
គ្មានលុយរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ខ្ចីពីធនាគារណាខ្លះបាន?
Thursday, August 20, 2015
តើកោះក្រចកសេះនិងកោះត្រល់បាត់បង់នៅពេលណា?
Wednesday, August 19, 2015
តើច្បាប់អាជ្ញាសឹកមានន័យដូចម្តេច?
-រាល់សកម្មជនដែលប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងទីក្រុងបាងកក មិនអនុញ្ញាតឲ្យហែក្បូនធ្វើបាតុកម្មក្រៅទីតាំងដែលបានកំណត់នោះឡើយ ដើម្បីការពារមិនឲ្យមានការប៉ះទង្គិចគ្នា ណាមួយជាមួយក្រុមបាតុករប្រឆាំងមួយក្រុមផ្សេងទៀត។
Monday, May 18, 2015
អត្រាពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សឆ្នាំ២០១៥ ត្រូវបានកែប្រែខុសពីឆ្នាំមុនៗ÷
អគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធដារនៃក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ បានចេញសេចក្ដីជូនដំណឹងទៅដល់និយោជកនិងនិយោជិតស្ដីពីការបង់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៥ ដោយអនុលោមតាមមាត្រា១១ នៃច្បាប់ស្ដីពីហិរញ្ញវត្ថុសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងឆ្នាំ២០១៥ ដោយកែប្រែមាត្រា ៤៧នៃច្បាប់ស្ដីពីសារពើពន្ធដែលបានប្រកាសឱ្យប្រើដោយព្រះរាជក្រមលេខនស/រកម/០២៩៧/០៣ ចុះថ្ងៃទី២៤ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៩៧។
សេចក្ដីជូនដំណឹងចុះថ្ងៃទី០៦ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៥ យោងតាមមាត្រា ៤៧ថ្មី ឱ្យដឹងថា ប្រាក់បៀវត្សជាប់ពន្ធប្រចាំខែចាប់ពី ៨០០ ០០១ រៀល ដល់ ១ ២៥០ ០០០ រៀល ៥ %ប្រាក់បៀវត្សចាប់ពី ១ ២៥០ ០០១រៀល ដល់ ៨ ៥០០ ០០០ រៀល មានអត្រាពន្ធ ១០% និង អត្រាពន្ធ១៥% កំណត់បៀវត្សចាប់ពី ៨ ៥០០ ០០១រៀល ទៅ ១២ ៥០០ ០០០ រៀល ហើយ លើសពី ១២ ៥០០ ០០០ រៀល ឡើងទៅមានអត្រាពន្ធចំនួន ២០%។ ដោយឡែក តាមមាត្រាថ្មីនេះ គឺអ្នកដែលទទួលប្រាក់បៀវត្សក្រោម ៨០ម៉ឺនរៀលមិនគិតអត្រាពន្ធនោះទេ ខណៈដែលមាត្រា ៤៧ចាស់ គឺប្រាក់បៀវត្សក្រោម ៥០ម៉ឺនរៀលមិនគិតពន្ធ។
តាមរយៈសេចក្ដីជូនដំណឹងនេះ អគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធដារ សង្ឃឹមថា និយោជិត និងនិយោជកទាំងអស់ នឹងអញ្ជើញមកដាក់លិខិតប្រកាសនិងបង់ពន្ធលើប្រាក់បៀវត្សតាមច្បាប់កំណត់ខាងលើនេះ
Saturday, May 16, 2015
កំពូលមហាសេដ្ឋី ទំាង ១០រូប មានបំផុត នៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
កម្ពុជា គឺជាព្រះរាជាណាចក្រមួយដ៏ស្រស់ស្អាត ពោរពេេញធនធានធម្មជាតិ និងតំបន់ពាណិជ្ជកម្មដ៏ទាក់ទាញមួយនៅលើពិភពលោក ដែលមាននាំយកអ្នកវិនិយោគទុនជាតិ និងបរទេសជាច្រើន ចូលមកវិនិយោគស្ទើរតែគ្រប់វិស័យ ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ ក្នុងនោះយើងឃើញអ្នកមានទ្រព្យស្តុកស្តម្ភ ជាច្រើនក្នុងប្រទេស ក៏វិនិយោគលើវិស័យនានា ជាច្រើនដូចជា៖ អគារសំណង់ខ្ពស់ៗ(ផ្លូវ ស្ពាន សណ្ឋាគារ) សេវាកម្មដឹកជញ្ជូន សេវាកម្មប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទ និងក្រុមហ៊ុនជាច្រើនរីករាយដុះដាលដូចផ្សិតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នាពេលបច្ចុប្បន្ន។
ខាងក្រោមគឺជាឈ្មោះកំពូលមហាសេដ្ឋីទាំង ១០រូប មានបំផុតនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១១។
១/ លោក គិត ម៉េង -ប្រធាន និង នាយកប្រតិបត្តិ ក្រុមហ៊ុន Royal Group និង ជាម្ចាស់នៃស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ CTN ,CNC, MY TV។
២/ លោក លី យ៉ុងផាត - ស្តេចកោះកុង (ជាអ្នកវិនិយោគលើការសាងសង់ស្ពានកោះកុង) ថ្នាំជក់ អគ្គិសនី កាស៊ីណូនិង តំបន់កំសាន្ត។
៣/ លោកស្រី លីម ឈីវហូរ -នាយកក្រុមហ៊ុន Attwood Export Import Co Ltd ជាស្រី្តម្នាក់ដ៏ល្បីល្បាញ នៅកម្ពុជា។
៤/ លោក កុក អាន -ប្រធានក្រុមហ៊ុន Anco Grops និង វិយោគលើថ្នាំជក់ ធនាគារ និង កាស៊ីណូ។
៥/ លោក ម៉ុង រិទ្ធី -ស្តេចកសិកម្ម (វិនិយោគលើវិស័យកសិកម្ម មានដូចជា៖ ដូងប្រេង និងចិញ្ចឹមសត្វ)។
៦/ លោក សុខ គង់-មា្ចស់ស្ថានីយ៍ប្រេងឥន្ធនៈ ស៊ូគីម៉ិច និង វិនិយោគលើសំណង់អគារធំៗ ជាច្រើនដូចជា សណ្ឋាគារ និងតំបន់កំសាន្ត ជាច្រើនទៀត។
៧/ លោកស្រី ជីង សុខភាព (ហៅ យាយភូ) និង លោកឡៅ ម៉េងឃិន-ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន Pheapimex Fu Chan Co. Ltd
៨/ លោក ពុង ខៀវសែ-ម្ចាស់ធនាគារ កាណាឌីយ៉ា Canadia Bank )
៩/ លោក ស៊ី គង់ទ្រីវ-ប្រធានក្រុមហ៊ុន KT Pacific Group
សូមបញ្ជាក់ថា៖ ត្រង់លេខ ៧/ លោកស្រី ជីង សុខភាព (ហៅ យាយភូ គឺត្រូវរាប់បញ្ជូលទាំង ២នាក់។ សរុបទាំងអស់ គឺ មាន ១០រូប៕
Friday, May 15, 2015
តើសេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ និងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ?
នៅក្នុងនយោបាយម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច ដែលត្រូវបានអនុវត្តកន្លងមក មានទម្រង់ពីរធំៗគឺទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ (centrally planned economy) និងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ (market economy)។ កាលពីក្នុងសម័យសង្គ្រាមត្រជាក់ បណ្ដាប្រទេសដែលអនុវត្តនយោបាយកុម្មុយនិស្តនិយម ឬសង្គមនិយមច្រើនអនុវត្តទាំងនយោបាយកុម្មុយនិស្តនិយមផង និងទាំងសេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ផង។ ចំណែក ប្រទេសដែលអនុវត្តរបបប្រជាធិបតេយ្យ ច្រើនអនុវត្តទម្រង់ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចបែបសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ។ ប៉ុន្តែនាពេលបច្ចុប្បន្ន ប្រទេសខ្លះបានកែទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ទៅជាសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ។
សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ (Centrally Planned Economy)
ជាប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចដែល «មធ្យោបាយផលិតកម្ម – means of production» ត្រូវបានគ្រប់គ្រងជាលក្ខណៈសមូហភាព (collective) ចំណែកវិស័យសេដ្ឋកិច្ចជាតិត្រូវគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ។ រដ្ឋជាអ្នកកំណត់ថាត្រូវផលិតអ្វី ហើយលក់ក្នុងតម្លៃប៉ុន្មាន។
សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ជាទម្រង់ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច សមូហភាពនិយម។ ម៉្លោះហើយ រដ្ឋមានសិទ្ធិគ្រប់គ្រង និងចាត់ចែងប្រភពធនធានរបស់ជាតិ។ នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ ភាគច្រើនបំផុតនៃរោងចក្រសហគ្រាស និងឧស្សាហកម្មតូចធំទាំងអស់ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ ឬយ៉ាងហោចណាស់ក៏មានចំណែកភាគហ៊ុនរបស់រដ្ឋនៅក្នុងនោះដែរ។
គុណសម្បត្តិរបស់សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ គឺថាឯកជនមិនអាចឡើងថ្លៃទំនិញស្រេចនឹងចិត្តទេ ព្រោះរដ្ឋមើលការខុសត្រូវ។ ប៉ុន្តែគុណវិបត្តិរបស់វានៅត្រង់ថាខ្វះការប្រកួតប្រជែង និងមិនសូវលើកទឹកចិត្តឲ្យមានគំនិតច្នៃប្រឌិត។ នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍ មិនសូវរីកចម្រើនដូចសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារទេ ព្រោះកាលណារដ្ឋរកស៊ីប្រជែងជាមួយឯកជនបែបនេះ គឺពិបាករីកចម្រើន។
សេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរី (Market Economy)
នៅក្នុងរបបសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ (market economy) រដ្ឋមិនអាចរកស៊ីអ្វីកើតទេ ហើយប្រភពចំណូលជាតិសំខាន់ គឺបានពីការសម្បទានឲ្យវិនិយោគិន និងប្រមូលពន្ធពីវិស័យឯកជន។ នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ តម្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារត្រូវបានកំណត់ដោយ «តម្រូវការ – demand» និង «ការផ្គត់ផ្គង់ – supply» ហើយរដ្ឋមិនលូកដៃចូលក្នុងកិច្ចការឯកជនទេ ទុកឲ្យឯកជនប្រកួតគ្នាដោយស្មើភាព។
សេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារជាទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចដែលការវិនិយោគ – មធ្យោបាយផលិតកម្ម និងការចែកចាយផលិតផល អាស្រ័យលើទំហំតម្រូវការ និងការផ្គត់ផ្គង់។ រដ្ឋមិនកំណត់តម្លៃទំនិញទេ។
ប្រៀបធៀបលក្ខណៈខុសគ្នារវាងប្រព័ន្ធ សេដ្ឋកិច្ចទាំងពីរ
សេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ
– ប្រជាពលរដ្ឋមានកម្មសិទ្ធិឯកជន
– ប្រជាពលរដ្ឋមានសេរីភាពពេញទីខាងការប្រកបមុខរបរ
– កម្មករ និយោជិតទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមលើប្រាក់ឈ្នួលគោល
– ប្រាក់ឈ្នួលពលកម្មអាស្រ័យលើសមត្ថភាពជាក់ស្ដែង។
សេដ្ឋកិច្ចផែនការណ៍
– រដ្ឋគ្រប់គ្រងកម្មសិទ្ធិគ្រប់សព្វបែបយ៉ាង (ឯកជនមានសិទ្ធិត្រឹមអាស្រ័យផល)
– ឯកជនគ្មានសិទ្ធិរកស៊ីប្រណាំងជាមួយរដ្ឋទេ
– គ្មានអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមលើប្រាក់ឈ្នួលគោលទេ
- ប្រាក់ឈ្នួលស្មើភាពគ្នាទាំងអស់ (ធ្វើការតិច ធ្វើការច្រើនក៏បានស្មើៗគ្នា)